Soms krijg ik in organisaties een naamplaatje ‘bezoeker’ opgespeld; soms staat er ‘gast’ op.
Zo’n klein verschil voelt voor mij echt anders; ik vind dat een veelzeggend onderdeel van de bedrijfscultuur. En cultuur hangt in organisaties niet ergens in de lucht; die zit via overtuigingen in hoofden en handelingen van mensen.

Natuurlijk geeft een organisatiecultuur zekerheid en snelheid in handelen. Stel je voor dat je je elke ochtend opnieuw zou moeten afvragen welke omgangsvormen er die dag weer zouden gelden. Maar die betrouwbaarheidsfactor bemoeilijkt tegelijk verandering. Het Sociaal Plan Bureau heeft becijferd dat ongeveer 70 (!) % van alle organisatieveranderingen mislukt, omdat de gewenste cultuur niet wordt gerealiseerd.

Datzelfde geldt voor onze ‘veiligheidscultuur’. Leren we van fouten en risico’s? Of heerst er een ‘claiming & blaming’ cultuur? Gedragen we ons meer veiligheidsbewust door de aanwezigheid van brandblussers en verbandtrommels? Gaan we dan bijvoorbeeld ook voorzichtiger autorijden, omdat we ABS-remsystemen en airbags hebben? Veiligheid is een raar fenomeen, zei iemand eens, het is pas een probleem als het er niet is. Een recent artikeltje op LinkedIn meldde dat de helft van alle Nederlanders nog nooit een ontruimingsoefening heeft gehouden op het werk. En dat slechts een derde van de ondervraagden wist waar de brandblusser hangt of de verbandtrommel staat…

Wanneer was uw laatste ontruimingsoefening? En wanneer besprak u ‘veiligheid’ op de MT-agenda?

Een veiligheidsbewuste medewerker is een betrokken medewerker. En een betrokken medewerker draagt bij aan een hoger bedrijfsrendement. Laat veiligheid in uw organisatie niet eerst tot een probleem worden.